Ölüm Hayatın Gerçeği Ama!

Ağustos-2014

Aile büyüklerimizin mezarlarının taşınma kararı çıkan bölgelerde içiniz acısa da mezarların açılması, ölülerin çıkarılması, tabuta alınması ve naklinin bireyler, toplum, çevre sağlığı açısından önem arz ettiği, bununla ilgili yönetmelikler olduğundan bu kurallara uyarsınız. Ve o mezar da yatan ölülere, biz yakınlarına saygılı, gelecek nesillere örnek olması adına dini ritüellere uygun olarak taşınacağını düşünürsünüz! Aksi aklınıza gelmez! Dinimize uygun olarak nakillerin yapılacağından eminsinizdir! Müslüman bir ülkede yaşıyoruz! Hükümetin veya ilgili belediyenin hangi partiden olduğunun önemi yoktur. Mezar taşımalarının farklı bir şekilde gerçekleşmesi aklınıza dahi gelmez değil mi?

Ama gelin görün ki 05.08.2014 tarihinde TOKI Timya Vadisi Kentsel Dönüşüm Projesi kapsamında, Rize Belediyesi ilgili birimlerinin aile büyüklerimizin mezarlarını nasıl taşıdıklarını, yoruma yer vermeyecek şekil de açıkça resimlerde görebiliyoruz!

Öncelikle mezarlıkların durumundan bahsetmek isterim; Ailece bizim her sene Rize’ye gitmemiz söz konusu olmadı şuana kadar… Sadece babamın evinin yanında yer alan tapulu mezarlıklarımızın bakımı için arada gidilirdi. Yıllar önce etrafına demir çitler yaptırmıştık. Ara arada boyasını, bakımını yapmak için gidilirdi. Ve babam mezarlıkları koruyup kollayacak birilerini bulur, onlara bakımını sağlamaları için gerekli imkanı sağlardı. Yıllar böyle geldi geçti… TOKI babamın evinin bulunduğu mahalleyi kentsel dönüşüm projesi kapsamında ele alana kadar!

Yıl 2012... Mezarlıklar da kaldırılacak dendi… O sene bu işlemler için iki defa Rize’ye gidildi. Mezarlıkların taşınması kesinleşti! Bu gidiş gelişlerde ne zaman Rize’den babamla konuşsam, sesi kısılır telefonda zor konuşurdu… ‘ Babacım hayırdır Rize’ye gidince üzülüyorsun geçen seferde sesin kısılmıştı… Nasılsın…’ diye sorardım. Ki korktuğumda kısa bir süre sonra başımıza geldi tabii! Babamın ciğerlerinde olan o kötü hastalık kısa süre sonra boğazına da sıçradı. Çok şükür radyoterapi ile bu mel’un rahatsızlığı da atlattık… Umarım bu sıkıntılı günler sonrasında babamın sağlığıyla ilgili yeni süprizlerle karşılaşmayacağız!

Yıl 2014 Ağustos! Rize’den telefon gelir ve mezarlıklar artık kaldırılacaktır. Apar topar annem, babam ve ablam Rize’ye giderler… Mezarlıkları bıraktığımız gibi bulmayı beklerken… Mezarlıkların etrafında olan demir çitlerin söküldüğünü ve gelen geçenin mezarlıklara bastığına şahit olurlar. Biz İstanbul’dan buna dayanamadık ve büyük ablam belediyenin sorumlusuna ‘ Mezarlıkları böyle mi koruyorsunuz’ diye telefonda sorar… Telefondaki arkadaş bozulur! Bu daha bir şey değilmiş aslında! Asıl bizi bekleyen daha kötü bir sürpriz varmış! Mezarların taşınması için bizimkiler beklenmiş ve 05.08.2014 Salı günü mezar taşımalarına başlanmıştır. Ve karşılarında iş makinaları! İş makinaları ile mezarların taşındığı nerede görülmüştür! Bunca mezardan bir kafatasının çıkmaması normal mi? Zaten iş makinaları ile girilen mezarlardan tüm kemikleri, kafatasını bulmak ne mümkün! Doğru kemikler doğru mezarlara konulduğu dahi tartışılır!Kemiklerin konulduğu çöp poşetlerine birazda toprağından koyup, yeni mezarlara poşetler içinde defnetmek!

Dinen gereği yerine getirilmediği gibi anneme, babama bu yaşlarında bu acıları yaşattıkları için ben tüm sorumlulara hakkımı helal etmiyorum! Babasının, dedesinin kemiğini eline alıp bakmak ne kadar acıdır! Ve ertesi gün mezarların etrafında kemik bulup, yeni mezarları açtırıp tekrar kemikleri gömdürmenin ne kadar acı olduğunu bilebilir mi sorumlu kişiler! Annem cami hocası ve belediye görevlisine ‘Bu mezarları böyle kaldırdınız Allah hesabını size sorar mezarlık böyle kalkmaz...’ dediğinde ‘Haklısın böyle olmaması lazımdı teyze…’ şeklinde açıklamalar yapılır.

Mezarların bu şekilde taşınacağını bilseydik bizler organize eder, aile büyüklerimizin sızlayan, kaybolan kemiklerinin yeni mekanlarına usulüne uygun aktarılmasını sağlardık! Rize’de bir anda iş makinalarını karşısında gören 82 yaşındaki babam, iş makinalarını durdurmamış.

Ama orada olsaydık babama vereceğimiz destekle iş makinalarının mezarlığa girmesine izin vermezdik! Kelimelerin tükendiği noktadayız! Bu kadarını gerçekten beklemiyorduk! Yattığımız yerde dahi rahat yok! Fotoğrafları yorumsuz sizlere sunuyorum!

Kelimelerin tükendiği noktadayız!

Ölüm Hayatın Gerçeği Ama!

Ağustos-2014

Yorumlar