Pamir Bebek

Işıklar İçinde Uyu-Bebeğim

Nasıl bir acıdır bu! Tarifi mümkün mü?
Bebeklerimiz, çocuklarımız, meleklerimiz onlar!
Ellerimizden kayıp gidiyorlar! Bebeğimiz, meleğimiz, Pamir’in cesedi çıktı o havuzdan!
Dibe batmış olan insanlığımızı, vicdanımızı da çıkaralım artık diplerden!
Peki bu mümkün mü? Bari bu melaike üzerinden yapmayın bunları!
Bebeklerimiz, çocuklarımız, meleklerimiz onlar!
Allah’ım sabır ver Pamir Bebeğin ailesine ve bizlere!
Küçücük bir çocuğun! Çocuk bile değil, küçücük bir bebeğin kaybolmasından Gezi, Alevi, 3.Köprü senaryoları üretmek nasıl vicdanlara sığar! Melaike Pamir ölü bulunduğunda bu senaryo sahipleri olarak neler hissettiniz? Vicdanınız rahat mı?
İnsan bazen aklına geleni söylemekten çekinir, utanır, susar. Susmalı! Susmayı bilmeli!
Bu acılı anne-babaların yüreklerindeki yangın kor olup sizlere de sıçramaz mı?
Vicdanımızı, insanlığımızı bu kadar ne zaman kaybettik…
Çocuklar, gençler ölmesin derken… Bebekler ölüyor ve yaşananlara bakın!

Sabahları yola çıkarken, akşam yatarken 7ayetel kürsi duasından sonra ve ibadetimi yaptığım diğer zamanlarda; Bizim çocuklarımızın yanı sıra, tüm çocuklar, tüm yaşlılar, çaresizlik içinde olanlar sana emanet Allah’ım… Koru kolla onları diye duamı ederim. Ama artık duamı daha da genelleştirmeli, duamın metnine eklemeler yapmalıyım! ‘İnsanlığı’, ‘ vicdanı’ herkese nasip eyle Allah’ım! Vicdanlı, insanlığa önem veren, gönlü, yüreği sevgiyle dolu nesillerin yetişmesini sağla Allah’ım!

Toplumsal paylaşımlar sadece parti mitinginden mi ibaret? Böyle olmadığını bu acı olayda bir kez daha gördük! İnsanlar gönüllü iş yapmayı öğrendi! Toplumsal organizasyonların üzerinden gelmeye başladı! Anormal gelen durum bu mu? Herkes evinde oturup "vah vah " deseydi normal mi olacaktı? Ateş sadece düştüğü yeri mi yakıyor? Tüm bu olanlara rağmen iyi yürekli, vicdan sahibi çocuklar yetiştirmek için Allah yardımcımız olsun! Ne okuduğu okullar, ne kaç dil bildiği!!! Tek meselenin vicdanlı insan yetiştirmek olduğunu her olayda tekrar tekrar görüyoruz.

Pamir’in kaybolduğu gün akşam üzeri Eminönü – Üsküdar motor iskelesinde bebek arabasından kayarak bir yaşındaki Ahmet Nedim bebek denize düştü! Bebeğin suya düştüğünü gören üç kişi, hiçbir şey düşünmeden motorlar arasından kendilerini suya attılar. Annesi kapalı, acaba bunlar falanca parti’den midir diye düşünmediler! Ahmet Nedim bebeği kurtarmak için atlayan kişilerin düşüncesinin, bebeğin ailesinin düşüncesinin bir önemi var mı?

Yardıma ihtiyaç duyanları sınıflandırmayan iyi insanlar var! Bunlar çoğunluktalar ve organize olabiliyorlar! Neler oluyor insanlığımıza! Neler oluyor vicdanımıza! Biraz temizlenelim, aklanalım, arınalım, güzelleşelim artık! Minicik bir bebeği, Pamir’i bulmak annesinin sıcacık koynuna tekrar emanet etmek… Gecenin karanlığında ormanın ıssız bir köşesinden çekip çıkarmak… Hayatın anlamı değil midir? Bunun için seferber olunmaz mı? Sivil toplum örgütleri, jandarma, belediye, halk ele ele verip organize olabiliyor artık! Kendinden olmayanı ötekileştirmeden el ele! Maalesef Pamir’de olmadı… Olamadı… Pamircik aramıza dönemedi… Ama binlerce kayıp çocuğu bu şekilde kurtaramaz mıyız? Sadece metropollerdeki çocukları değil… Köyde kasabada her yerde… Organize olmamız, yardımlaşmamız, dayanışmayı ve gönüllülüğü öğrenmemiz neden bazı kesimlerin hoşuna gitmiyor? Devletin ilgili tüm kurumları, sivil toplum örgütlerinin ve binlerce gönüllünün çalışmalarıyla çocuk kaçırmalarının da önüne geçilmez mi? Bir caydırıcılık olmaz mı?

Küçük Pamir’imizin cansız bedenine ulaşıldığı an kelimelerin kifayetsiz kaldığı nokta artık! Işıklar içinde uyu bebeğim…
Pamir`in ailesinin, sevenlerinin, dayanışma gösteren herkesin başı sağolsun... Düşüncesi, inancı ne olursa olsun tek yürek olmayı başarıyor artık bu halk! Ama maalesef Pamir için yapılacak bir şey yoktu… Olmadı… Olamadı…

Yazardan Not1: Kullanılmayan havuzlar için havuz fileleri yasal zorunluluk olmalı!